![Sołectwo Wielki Garc [2050x780]](https://cms-v2-files.idcom-jst.pl/sites/4/cms/szablony/186/zdjecia/orign/solectwo_wielki_garc__1.png "Sołectwo Wielki Garc [2050x780]")
W skład sołectwa Wielki Garc wchodzą:
- Wielki Garc
Sołtys sołectwa Wielki Garc:
- Wojciech Krok
- Kazimierz Bednarczyk
- Barbara Płaska
- Janusz Loduchowski
- Angelika Reinholz
Historia wsi:
Miejscowość znana od 1229 roku, gdy książę pomorski podarował ją klasztorowi cysterskiemu w Oliwie, razem z całą ziemią gniewską. Następnie na mocy układu w Milczu znalazła się w obrębie państwa krzyżackiego. Pierwotna lokacja wsi nie jest znana, odnowienie prawa chełmińskiego przez komtura gniewskiego Henryka Reiss von Plauen, nastąpiło w 1336 roku. Wkrótce potem dokonał się podział na Wielki i Mały Garc. W czasach przynależności do Korony Polskiej, Wielki Garc wchodził w skład starostwa międzyłęskiego. W 1659 roku miejscowość znacznie ucierpiała podczas stacjonowania wojsk szwedzkich. W 2. połowie XIX wieku, po napływie osadników z terenu południowych Niemiec, rozwinęły się rozległe tereny gospodarstwa gburskie z szeregiem okazałych domostw. Ponadto istniała we wsi karczma, kuźnia i szkoła katolicka. Pod koniec ubiegłego stulecia mieszkańcy znaleźli zatrudnienie w pelplińskiej cukrowni, z którą wieś została połączona kolejką wąskotorową.
Miejscowość znana od 1229 roku, gdy książę pomorski podarował ją klasztorowi cysterskiemu w Oliwie, razem z całą ziemią gniewską. Następnie na mocy układu w Milczu znalazła się w obrębie państwa krzyżackiego. Pierwotna lokacja wsi nie jest znana, odnowienie prawa chełmińskiego przez komtura gniewskiego Henryka Reiss von Plauen, nastąpiło w 1336 roku. Wkrótce potem dokonał się podział na Wielki i Mały Garc. W czasach przynależności do Korony Polskiej, Wielki Garc wchodził w skład starostwa międzyłęskiego. W 1659 roku miejscowość znacznie ucierpiała podczas stacjonowania wojsk szwedzkich. W 2. połowie XIX wieku, po napływie osadników z terenu południowych Niemiec, rozwinęły się rozległe tereny gospodarstwa gburskie z szeregiem okazałych domostw. Ponadto istniała we wsi karczma, kuźnia i szkoła katolicka. Pod koniec ubiegłego stulecia mieszkańcy znaleźli zatrudnienie w pelplińskiej cukrowni, z którą wieś została połączona kolejką wąskotorową.